در خلال بهره برداری عادی از بویلر و دیگ بخار ،روی سطح لوله‌های کربن استیل در داخل بویلر یک لایه نازک از Fe304 تشکیل می گردد که ازخوردگی بیشتر سطوح، جلوگیری می‌کند.
به طور مشابه در مبدل های حرارتی از جنس مس نیز یک لایه Cu2O تشکیل شده و لوله‌ها را از خوردگی محافظت می کند این لایه‌ها به مرور زمان، کلفت‌تر می‌گردد.
خوردگی تدریجی درسیستم های آب تغذیه، سبب تولید یون های فلزی محلول و ذرات می‌شود که با ورود به بویلر یا دیگ بخار در دمای بالا رسوب می‌کنند.
حتی بهترین برنامه‌های تصفیه آب نیز قادر نخواهند بود جلوی این پدیده را بگیرند. این‌رسوبات سرانجام سبب مسائلی از قبیل خوردگی زیر رسوبی و محدودیت در انتقال حرارت می‌شوند.
در اغلب بویلرها ، حتی بویلر
های دارای برنامه‌های پایش منظم نیز اکسید آهن، مس و اکسیدهای مس و
مقادیر کمی از فلزات آلیاژی (نیکل، کروم وروی) در رسوبات دیده می‌شود.
نشتی لوله‌های کندانسور و دیگر خرابی ها می‌تواند سبب افزایش تشکیل رسوبات شود.
آلودگی های اصلی در دیگ آبگرم و سایر دیگ ها شامل نمک های حاصل از سختی و سیلیس آب است که‌حلالیت اغلب این مواد با افزایش دما کاهش می‌یابد.
این رسوبات بسیار مضر بوده وسبب بالا رفتن دمای مجاز و خوردگی بیشترمی‌شود.
به عنوان نمونه در یک مورد نشتی کندانسور، تشکیل رسوبات و خوردگی زیررسوبی سبب وارد شدن خسارتهای چند میلیون دلاری به لوله ها شد.
در مورد دیگر نیز نشتی در کندانسورهای بزرگ سبب کاهش pH از ۲/۹ به ۸/۵ در کمتر از یک ساعت و تبدیل کلرید منیزیم به هیدرواکسید منیزیم شد و کارکنان واحد به صورت مقطعی کندانسور را از خط خارج و آلودگی را تخلیه کرده و در اسرع وقت شست و شوی شیمیایی بویلر را انجام دادند.
از دیگر عامل های بسیار مهم در انتخاب حلال و فرایند شست و شو، نوع لایه‌های رسوب گذاری شده، است که متداولترین آن ها رسوبات اکسید آهن و مس است.
خرابی های گاه به گاه در سیستم شیمیایی آب ورودی ، سبب خوردگی آلیاژهای مس در کندانسور و لوله‌های مبدل های حرارتی شده و باعث انتقال محصولات خوردگی به بویلر و دیگ می‌شود
بازگشت به وضعیت عادی سبب‌کاهش خوردگی مس و توقف پدیده رسوب‌گذاری می‌شود، ولی حتما در این حال نیزمشکلات دیگر به قوت خود باقی است