در یک نگاه اجمالی ،مسایل صنعت قوطی سازی را در ایران می توان در چند محور زیر بررسی کرد:
کیفیت هر یک از مواد مصرفی اعم از تولید داخلی و یا وارداتی
به طور کلی در صنعت قوطی سازی چندین نوع ورق از جمله ورق قلع اندود، ورق بدون قلع و ورق آلومینیوم مورد استفاده قرار می گیرد.
با توجه به این که مصرف سالیانه ورق قلع اندود و بدون قلع در کشورمان بیش از ۲۵۰۰۰۰ تن در سال است و تولید شرکت فولاد مبارکه (تنها تولیدکننده این نوع ورق) کمتر از ۱۰۰۰۰۰ تن در سال می باشد، سالیانه بیش از ۱۵۰۰۰۰ تن از این ورق در ضخامت های مختلف وارد کشورمان می شود.
بخشی از ورق های وارداتی از کشورهای اروپایی و ژاپن و بخش دیگری نیز از کشورهای روسیه و آسیای میانه وارد کشورمان می شود که متاسفانه کیفیت ورق قلع اندود وارداتی از کشورهای روسیه و آسیای میانه بسیار پایین است و مصرف آن ضایعات زیادی به بار می آورد.
تولید ورق قلع اندود در شرکت فولاد مبارکه چندی است که به صورت انبوه آغاز شده که کیفیت آن نسبت به انواع ورقهای قلع اندود وارداتی از کشورهای روسیه و آسیای میانه بهتر است.
از آنجایی که شرکت فولاد مبارکه این نوع ورق را فقط در یک و یا دو گرید تولید می کند، بنابراین مصرف آن ها در خطوط تولید پیشرفته قوطی سازی امکان پذیر نیست.
سایر مواد اولیه مصرفی از جمله لاک های غذایی و غیر غذایی برای تولید قوطی های سه تکه مناسبند، ولی برای بعضی از محصولات (از جمله انواع درب ایزی اپن، انواع درب پیل اف، درب شیشه، قوطی های کششی ویا قوطی های تخصصی) قابل مصرف نیستند.
انواع مرکب چاپ نیز در داخل کشور تولید می شوند، ولی برای مصارف قوطی سازی هنوز به صورت یقین قابل مصرف نیستند و باید در این زمینه تحقیقات بیشتری انجام شود.
سایر مواد اولیه مصرفی بخشی مانند (سیم مسی، مایع لاستیک، انواع تینر و غیره ) در کشور تولید می شوند و قسمتی نیز وارداتی هستند مانند پودر درزجوش، انواع مرکب چاپ، انواع مواد کمکی چاپ و غیره.
به طور کلی می توان گفت که صنایع تولید کننده مواد اولیه، لوازم و تجهیزات قوطی سازی پیشرفت های خوبی داشته اند، ولی با توجه به تحولات تکنولوژیک در سطح بین المللی در کوتاه مدت، نیاز است که صنعت بسته بندی فلزی و چاپ روی فلز پا به پای این صنایع پیشرفت کند.
در غیر این صورت تامین کلیه مواد و لوازم مصرفی فقط با واردات امکان پذیر خواهد بود. همچنین با توجه به تنوع تولید محصولات از جمله قوطی فلزی، درب ایزی اپن، درب شیشه و غیره که می بایست مواد اولیه متفاوتی جهت تولید آنها به کار گرفته شود، تهیه و خرید این نوع مواد بسیار دشوار خواهد بود.
چرا که قسمتی از آن ها که شامل حقوق و عوارض گمرکی ورودی بسیار بالا هستند وارداتی و جزو کالاهای تخصصی محسوب می شوند.
اغلب مواد مذکور دارای عمر مصرف کوتاه بوده و غیر قابل نگهداری به صورت طولانی مدت برای پروفیل هستند.
بدیهی است که بیش از ۷۰% مواد اولیه مصرفی صنعت بسته بندی فلزی (قوطی سازی ) وارداتی است، بنابراین حجم عظیمی از نقدینگی جهت تولید مستمر و ارایه محصولات با کیفیت ممتاز مورد نیاز خواهد بود. در این میان کمک مالی بانک ها بسیار ضروری به نظر می رسد.