این گونه جرثقیل ها با توسعه تکنولوژی و رویکرد شهرها به سای ساخت سازه های بلند مرتبه رونق یافته و امروزه در سراسر نقاط جهان به خصوص در ساختمان آسمان خراشها به کار می رود.
به خاطر شهاع عمل وسیع و ارتفاع بسیار زیاد این نوع جرثقیلها بر روی بنای در حال ساختمان تکیه می کنند و با پیشرفت ارتفاع ساختمان بالا می روند.
اعضای تشکیل دهنده Tower crane:
بازوی حمال: وظیفه لیفت کردن و حمل اجسام را برعهده دارد.
بازوی متعادل کننده: وظیفه تعادل جرثقیل در حالت مختلف را بر عهده دارد.
کابلهای مهار و تقویت: وظیفه اتصال بین بازوی تعادل و بازوی حمال را بر عهده دارد.
البته در تعدادی از این جرثقیلها و جک پالت بازوی متعادل کننده وجود ندارد اما وزنه تعادل در قسمت پایین جرثقیل با استفاده از کابلهای محکم به بازوی حمال وصل است.
ارابه حرکت افقی در زیر بازوی حمال(Trollry)
جعبه تعادل(counter wight) : که وظیفه تعادل با بازوی حمال را بر عهده دارد.
قابل ذکر است که این جعبه معمولا از جنس بتن می باشد و وزنی بین 1603 تا 20 تن را دارد و قابلیت حرکت ریلی بر رروی بازوی تعادل را دارد.
چرخ دنده های حرکت دورانی افقی بازو
چرخ دنده های حرکت قائم بازو
اتاق کنترل(control center)
کابل دارم (drum) که مخصوص کنترل از سنتر ببه محل چنگ است.
- پایه های تامین ارتفاع (معمولا 4 پایه یا 6 پایه)
- آسانسور تامین ارتفاع
- سکوی تقویت پایه ها: که بر طبق آئین نامه Din که یکی از معتبر ترین آئین نامه در زمینه کار با جرثقیل هاست سکو می بایست از بتن مسلح باشد و ابعاد آن 103×10× 10 می باشد.
- تعداد زیادی شبکه (section) که معمولا د راندازه های 6 متری است اعضای جرثقیل و جک پالت را تشکیل می دهد. ماکزیمم ارتفاع یک تاور کران در هنگام انجام کار طبق آیین نامه 265 فوت یا 80 متر می باشد.
البته می توان با استفاده از وصل کردن جرثقیل به ساختمان در حال ساخت قابلیت مرتفع شدن را تا حد زیادی افزایش داد.
ظرفیت در این مدل جرثقیل ها در حالت های مختلف است ماکزیمم ظرفیت آنها 1q.8 t/m است که البته هر چه بار نزدیکتر به center باشد ظرفیت بیشتر می شود.
به عنوان مثال اگر فاصله محموله از center 30 متر یا ft100 باشد جرثقیل می تواند حداکثر 10.1 را بلند کند.