یک مخزن تحت فشار می باشد که در آن سیال عامل تحت فشار، گرم شده و مورد استفاده بعنوان دیگ بخار قرار می گیرد.
آب به عنوان سیال عامل بیش تر بویلرها با ظرفیت حرارتی بالا توان ذخیره انرژی مورد نیاز را دارد.
دیگ های آبگرم در سیستم های گرمایشی مورد استفاده قرار می گیرد و با جاسازی آن در موتورخانه ساختمان می توان گرمایش محیط را تامین کرد.
دیگ های آبداغ نیز از انواع دیگر بویلر ها هستند که در فشار های بالاتر آب بالای 100 درجه سانتی گراد تولید می کنند.
بازه ی استفاده از دیگ های آب گرم:
دیگ های آبگرم معمولا از ظرفیت 80,000 کیلوکالری بر ساعت تا 16,000,000 کیلوکالری بر ساعت تولید می شود.
دیگ های آبگرم و آب داغ از فشار 2 بار تا 20 بار تولید می شود.
و معمولا در سیستم های گرمایش مرکزی (موتورخانه) برای تولید آبگرم رادیاتور، فن کویل، یونیت هیتر، گرمایش از کف و ... مورد استفاده قرار می گیرد.
مشابه این نوع از دیگ بخار ها در ظرفیت پایین می توان از پکیج های دیواری نام برد و در ظرفیت های بالا نیز سیستم موتورخانه مرکزی با بخار به عنوان روشی دیگر برای گرمایش ساختمان مطرح می شود.